همه ترکیبات جیوه در پنکه قدیمی شناخته شده یکی از دو حالت اکسیداسیون مثبت را نشان می دهند: I و II. آزمایش‌ها نتوانسته‌اند به صراحت هیچ حالت اکسیداسیون بالاتری را نشان دهند:
هم الکتروسنتز ادعا شده در سال 1976 یک گونه ناپایدار جیوه (III) و هم جداسازی کرایوژنیک HgF4 در سال 2007، تفسیرهای مناقشه‌برانگیزی دارند و بازتولید آن دشوار (اگر نه غیرممکن) است.
ترکیبات جیوه
بر خلاف همسایگان سبکتر خود، کادمیوم و روی، یکی از دلایل استفاده از جیوه در تلویزیون قدیمی سونی رسانایی گرمایی پایین آن است.
علاوه بر استفاده این محصول در تلویزیون های قدیمی در تلفن ها استفاده می شدند و بسیار پر کاربرد بودند.
معمولاً ترکیبات پایدار ساده ای را با پیوندهای فلز-فلز تشکیل می دهد. بیشتر ترکیبات جیوه دیامغناطیس هستند و دارای کاتیون دایمر Hg2+ هستند.
2. مشتقات پایدار شامل کلرید و نیترات است. درمان کمپلکس شدن ترکیبات Hg با لیگاندهای قوی مانند سولفید، سیانید و غیره باعث عدم تناسب با Hg2+ می شود.
و جیوه عنصری کلرید جیوه ، یک جامد بی رنگ که به نام کلومل نیز شناخته می شود، در واقع ترکیبی با فرمول Hg2Cl2 با اتصال Cl-Hg-Hg-Cl است.
این یک استاندارد در الکتروشیمی است. با کلر واکنش می دهد و کلرید جیوه می دهد که در برابر اکسیداسیون بیشتر مقاومت می کند. هیدرید جیوه، یک گاز بی رنگ، دارای فرمول HgH است که حاوی پیوند جیوه-جیوه نیست.
نشان دهنده تمایل آن به پیوند با خود، جیوه پلی کاتیون های جیوه ای را تشکیل می دهد که از زنجیره های خطی مراکز جیوه تشکیل شده است که با بار مثبت درپوش دارند.
جیوه قرمز در تلفن قدیمی رایج ترین حالت اکسیداسیون است و در طبیعت نیز اصلی ترین حالت اکسیداسیون است. هر چهار هالید جیوه شناخته شده هستند. آنها مجتمع های چهار وجهی را با لیگاندهای دیگر تشکیل می دهند، اما هالیدها هندسه هماهنگی خطی را اتخاذ می کنند، تا حدودی مانند Ag+ شناخته شده ترین کلرید جیوه است، یک جامد سفید که به راحتی تصعید می شود.
اکسید جیوه ، اکسید اصلی جیوه، زمانی ایجاد می شود که این فلز برای مدت طولانی در دمای بالا در معرض هوا قرار گیرد. همانطور که جوزف پریستلی در سنتز اولیه اکسیژن خالص نشان داد، با گرم شدن نزدیک به 400 درجه سانتیگراد به عناصر باز می گردد.
هیدروکسیدهای جیوه مشخص نیست، همانطور که برای همسایگانش طلا و نقره است.
رادیو ضبط قدیمی جیوه دار، مشتقات بسیار پایداری را با کلکوژن های سنگین تر تشکیل می دهد. ممتاز سولفید جیوه(II) HgS است که در طبیعت به صورت سنگ معدن سینابار یافت می شود و رنگدانه درخشان ورمیلیون است.
مانند ZnS، HgS به دو شکل متبلور می شود، شکل مکعبی مایل به قرمز و شکل مخلوط روی سیاه.[6] مورد دوم گاهی به طور طبیعی به عنوان متاسینابار رخ می دهد.
سلنید جیوه (HgSe) و تلورید جیوه (HgTe) نیز شناخته شده اند، اینها و همچنین مشتقات مختلف، به عنوان مثال. تلورید کادمیوم جیوه و تلورید روی روی جیوه نیمه هادی هایی هستند که به عنوان مواد آشکارساز مادون قرمز مفید هستند.
- منابع:
- تبلیغات:
