پس از تشکیل سیلندر در قوطی فلزی کنسرو، نوار درز جانبی داخل و خارج در صورت لزوم روی آن اسپری می شود.
سپس سیلندر فلنج می شود و انتهای آن اعمال می شود. قوطی روباز به روش معمول فشار هوا تست می شود.
بدنه قوطی های جوش داده شده نیز ممکن است مهره ای شوند.
این عمل پس از جوش داده شدن سیلندر و درزهای جانبی، قبل از اجرای انتها انجام می شود، فلنجرهای Beader و Krupp can-o-mat 2 دستگاه معمولی مهره زنی هستند.
پوشش ها با استفاده از غلتک روی هر ورق اعمال می شوند.
سپس ورقه ها از یک اجاق پخت عبور می کنند که در آن پوشش ها پخته می شوند.
بسته به نیاز، قسمت داخلی ممکن است یک یا دو روکش باشد و قسمت بیرونی یک روکش ساده یا یک برچسب لیتوگرافی داده شود، ابتدا پوشش های داخلی اعمال می شود.
هر پوشش قبل از اعمال پوشش بعدی پخته می شود.
آلومینیوم و TFS همیشه در داخل پوشش داده شده اند. TFS همیشه پوشش خارجی دارد، بسته به نیاز ممکن است ETP در داخل یا خارج پوشش داده شود یا نباشد.
هنگامی که ورق های پوششی قرار است به بدنه قوطی های سه تکه (لحیم شده یا جوش داده شده) تبدیل شوند، یک نوار باریک یا حاشیه ساده (بدون روکش) در امتداد دو طرف باقی می ماند که درز جانبی را تشکیل می دهد.
بدنه ها را نمی توان بدون این حاشیه ها لحیم یا جوش داد، حاشیه ها معمولاً روی ورق هایی که قرار است انتهای آن ها یا قوطی های دو تکه ساخته شود، باقی نمی مانند.
3.3 ساخت بدنه
3.3.1 قوطی سه تکه – لحیم شده
این بدنه های قوطی فقط از ETP ساخته شده اند، ورق های ساده یا روکش شده قبلی به یک شکافنده وارد می شوند که ورق ها را به صورت تکی بدنه قوطی برش می دهد.
سپس این قطعات به داخل بدنه ساز وارد می شوند، جایی که شکاف، بریدگی، درزهای جانبی قلاب، قفل، سفت، شار و لحیم می شوند و پس از آن نوارهای درز جانبی داخل و خارج (روکش های ارگانیک) در صورت نیاز در امتداد درز جانبی اسپری می شوند.
