محتمل ترین راه برای پذیرش شواهد شایعه در مواردی که مربوط به چاقو زنجان قصابی است این است که شاهد به دلیل ترس شهادت ندهد. مهم نیست که ترس توسط متهم یا از طرف او ایجاد شده باشد و ترس تعریف گسترده ای دارد که شامل ترس از مرگ یا جراحت شخص دیگری یا ضرر مالی است. این شامل ترس به عنوان پیامد جرم موضوع محاکمه است.
برای عدم ارائه شهادت شفاهی از طریق ترس، مرخصی از دادگاه لازم است. دادگاه تحقیقات مناسبی را برای تعیین اینکه آیا دلایل عینی برای ترس وجود دارد و اینکه آیا این دلایل توسط شواهد پشتیبانی می شود انجام خواهد داد.
اجازه دادن به اظهارات شاهد به جای شواهد زنده در دادگاه باید آخرین راه حل باشد، بنابراین دادگاه باید متقاعد شود که همه جایگزین های موجود مانند اقدامات ویژه نامناسب یا غیر عملی هستند. قاضی باید فراتر از شک معقول قانع شود که بین ترس و عدم ارائه مدرک رابطه سببی وجود دارد.
به همین دلیل، مهم است که نشانه ها یا تضمین هایی مبنی بر اینکه شاهد مجبور به ارائه مدرک شفاهی نخواهند بود، داده نشود. راهنمای عمیق تر در مورد شنیده ها را می توان در وب سایت CPS یافت.
پلیس و دادستان باید اطمینان حاصل کنند که دادگاه اطلاعات کافی در مورد تأثیر جرایم با چاقو در جلسه صدور حکم دارد. راهنمای بیانیه های شخصی قربانی را می توانید در اینجا بیابید. راهنمای بیانیه‌های تأثیر جامعه را می‌توانید در اینجا بیابید.
نیروهای پلیس باید یک بیانیه تأثیر جرم با چاقو تهیه کنند تا به دادگاه در درک تأثیرات جنایت چاقو در منطقه نیروی خود کمک کند.
حداقل احکام برای جرایم “حمله دوم” در اختیار داشتن چاقو یا سلاح های تهاجمی در 17 ژوئیه 2015 لازم الاجرا شد. OWA این را برای پوشش داشتن مواد خورنده گسترش داده است.
برای اعمال حداقل مجازات در مورد جرم تصاحب «اعتصاب دوم»، توالی باید محکومیت (اعتراف به گناه یا احراز گناه) برای اولین جرم مربوطه و سپس ارتکاب دومین «جرم شاخص» پس از 17 ژوئیه 2015 باشد.
حداقل احکام در صورتی که جرم دوم در زمانی که مجرم در انتظار محاکمه برای اولین جرم با وثیقه بوده باشد اعمال نخواهد شد. جرایم مربوطه هم برای جرم شاخص و هم محکومیت های قبلی در بخش 315 مجازات مجازات قانون 2020 آمده است.
